Czasowniki “hear” i “listen” oba związane są z odbieraniem dźwięków. Mimo to różnią się znaczeniem. To ważne, żeby nie pomylić ich zastosowania.
Hear
“hear” to czynność, która dzieje się, kiedy dźwięk dociera do naszych uszu. “hearing” to jeden z pięciu zmysłów. To czynność, podczas której nasze uszy w sposób fizyczny odbierają dźwięki. Nie mamy na to wpływu, czynność nie jest związana z naszym celowym działaniem. Jesteśmy bierni.
Kiedy lekarz sprawdza nasz słuch, to takie badanie nazywa się “hearing test.” – A nie “listening test.”
Przykłady:
- Can you hear that sound? What is it?
- Every morning I hear a bird singing behind my window.
- Turn the radio on, I can’t hear anything.
Tworzenie zdań z “hear”
Forma:
hear + dopełnienie
Przykłady:
- He heard a lawnmower.
- I didn’t hear the doorbell.
- We heard some children.
Forma:
hear + dopełnienie + czasownik z końcówką -ing
Przykład:
- I heard some children laughing. (czynność była w trakcie wykonywania – dzieci się śmiały)
Forma:
hear + dopełnienie + podstawowa forma czasownika
Przykład:
- I heard some children laugh. (czynność zakończona – dzieci się zaśmiały i przestały)
“hear” jest czasownikiem stanu
“hear” to jeden z czasowników stanu (stative/state verb). Podobnie jak w przypadku innych tego typu czasowników, “hear” zazwyczaj nie występuje w czasach continuous.
Przykład:
- I am hearing a noise.
Jeżeli chcemy podkreślić, że słyszymy coś właśnie w tej chwili, używamy zwrotu “can hear” (a nie czasu present continuous):
Przykład:
- I can hear a noise.
Wyrażenia z czasownikiem “hear”
“hear that”
Znaczenie:
wprowadzenie nowej wiadomości, często np. plotki.
Przykład:
- Did you hear that Kate got married again?
“to hear from someone”
Znaczenie:
otrzymać od kogoś jakieś wiadomości.
Przykład:
- We heard from Helen last week. She’s ok.
Listen
Listen oznacza czynność, podczas której świadomie koncentrujemy się na jakimś dźwięku. To nasze aktywne działanie. Celowo zwracamy uwagę na dźwięki, które do nas docierają. Możliwe jest, żeby “hear”, ale nie “listen”:
- Teacher: I know you can hear me, but you are not listening!
Natomiast odwrotna sytuacja nie jest możliwa.
Na egzaminie z języka obcego, żeby sprawdzić, czy uczniowie rozumieją język ze słuchu, przeprowadza się “listening test”. A nie “hearing test”.
Przykłady:
- “Listen carefully to my questions.”
- “Are you listening to me?”
- I didn’t hear you because I was listening to music.
Tworzenie zdań z “listen”
Kiedy słuchamy kogoś lub czegoś, po czasowniku listen używamy przyimka “to“.
Forma:
“listen to” + dopełnienie
Przykłady:
- I listen to the radio every morning.
- You aren’t listening to me, are you?
Jeżeli po czasowniku nie dajemy dopełnienia, nie używamy “to”.
Przykłady:
- “Don’t speak, just listen!”
“listen” nie jest czasownikiem stanu. Opisuje aktywne działanie, więc może występować we wszystkich formach, również a czasach continuous.
Przykład:
- John: Are you busy?
- Sarah: No, I am just listening to music.
“listen” może, oczywiście, występować w czasach simple, np. do opisu regularnie wykonywanej czynności albo zwyczaju.
Przykład:
- I always listen to some English podcasts on my way home from school.